De wedding DJ
Mijn partner is DJ en hier in huis is altijd muziek te horen. Een gezellige boel, vind ik zelf. Hij verzorgt muziek voor privé feesten zoals verjaardagen, jubilea en bedrijfsevenementen maar wat hij het liefst doet is draaien op bruiloften.
Ik verbaas me iedere keer weer over de voorbereiding die hier aan vooraf gaat. Het is de meest ingewikkelde discipline van al zijn draaiavonden want trouwen, dat is iets heel bijzonders en de moeilijkheid zit hem in de diversiteit van de gasten. Opa en oma zijn aanwezig op de grote dag maar ook kinderen zijn van de partij. Er zijn werkcollega’s, vrienden en vriendinnen van het echtpaar treden aan dus moet je als wedding DJ heel goed weten hoe je met het aanwezige publiek omgaat.
Vanzelfsprekend neemt hij meerdere keren contact op met bruid en bruidegom om hun wensen te bespreken. Zij weten immers als geen ander welke gasten er op hun grote dag aanwezig zullen zijn. Vaak heeft het echtpaar zelf al de nodige ideeën en krijgt mijn partner te horen wat het openingslied gaat worden en wat ze zelf graag willen horen op hun speciale dag. Het ene paar houdt van hard rock terwijl het andere paar het liefst de hele avond daverende disco sounds wil horen. Het is dus zaak voor de DJ hier een gulden middenweg in te vinden.
Pas besprak hij met een aanstaand echtpaar hoe ze de muzikale invulling van die avond voor zich zagen en was er al snel achter dat het echtpaar een enorme hekel had aan Nederlandstalige muziek. 'Alsjeblieft geen dingen als Andre Hazes en rare polonaises, en zo', sprak de bruid vol overtuiging. 'Ik vind het vreselijk.’ Na een uur praten wist de DJ wel wat er moest gebeuren en stelde een leuke mix samen voor deze avond.
Gek genoeg loopt het dan toch altijd weer anders dan gedacht. De DJ tuurt in de menigte. Hij kijkt een hele avond lang hoe het publiek reageert en past zijn muziek hier feilloos op aan. Deze avond werd weer eens een gedenkwaardige. Er werd al uren lang gedanst en de vloer bleef gezellig vol. Bruid en bruidegom waren meer dan tevreden en lieten dat weten door regelmatig een opgestoken duim of een kushandje te geven. Hij zat dus op het goede spoor. De avond vorderde en de drank vloeide rijkelijk.
Meer en meer gasten waagden zich op de dansvloer en ja hoor… het onvermijdelijke gebeurde. Een paar mannelijke collega’s van de bruidegom liepen een tikje beneveld naar de DJ en deden een verzoekje.’Heb je ook iets van Hazes? Ah, toe! Eentje maar. Na een snel en bijna onzichtbaar overleg gaf de bruid toestemming en een paar minuten later klonk ‘Bloed, Zweet en Tranen'uit de muziekboxen en ja hoor… Het sloeg aan. Er werd gezwaaid met armen en bijna alle aanwezigen blèrden uit volle borst mee met de tekst. De bruid zong het hardst en de DJ lachte hardop vanachter zijn muziek-installatie toen de bruidegom vol overgave een polonaise startte.
Tekst: Anne Pennekamp
